Hüzünlü satırları bana bırak,
İçimde yanan hasretinden de bir damla bırak,
Bütün şehri de yanına alarak,
Git!
Git ama kara gözlerini bana bırak…
Buğday yağsın avuçlarına,
Ak uğramasın, gece karası yıldız gibi parlayan saçlarına,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var