Gidemediğin Yerler de Var Şiiri - Özlem Çay

ait değiliz,
dudağımıza ansızın takılan ıslığa,
bu esen rüzgara aldanan
babamın sesi değil
dağılan silik gençliğin
kırıntısı bu havalanan..
gayrete aşık kaderi
keder körüklüyor ansızın
döşüm de, eli havada asılı
buruk bir çocuk;
-ki düşmemişken belleğine
geçmiş zaman ekleri-
düşün de ağlamak çoğaltan
geniş zamanlı günler..
duasına susan
yoksulluk büyütüyor
bu asi göğsümün kafesi.
merdivenaltı akşamlardan,
geceye
kuyular kazıyor parmaklarım.
yerleşik acılar göçüne
hazır mı için diye sormuyor dünya,
sarmaşık zehrini katık edip
susmalar yağdırıyor kalbe
pervasızca.
çillerim dağılıyor,
kayıp bir atlasın çimlerine
tam bu saatler de;
çelimsiz çaresizlikler uzuyor,
yüzünü alıp gittiğin
bilinmezlik tarlasında.
yakasına yapışamadığım
bir ölüm soğuğu bu mesafe
bir uzun yol ki bu
asırlar süren engin bir iz sürüş...⚘
.....özlem/
mayıs/on altı