Gerekir Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

GEREKİR

Ağla ey gözlerim sen ağlamasan
Kendimi ateşe atmam gerekir
Çaresiz dertlere deva bulmazsam
Kalbime de oku sokmam gerekir

Hakkın emrini ben dahi tutmazsam
Kuran okunurken kulak vermezsem
Bülbül gibi hakkı bir an anmazsam
Kendimi dağlardan atmam gerekir

Müminler toplanıp kuran okurken
Zakirler dervişler Allah deriken
Melekler Allah’ı zikir ederken
Onların kurbanı olmam gerekir

Hakkı zikrederken dağ ile taşlar
Bir araya gelir kurt ile kuşlar
Bunu duyan Mü’min niyaza başlar
Mezarlıkta toprak olmam gerekir

Ehli iman gözyaşıyla ağlarken
Ahu Efkan ile dua ederken
Gariban kul hakkı anıp dururken
Benim bu uğurda yanmam gerekir

Yetimin gözünden yaşlar damlarken
Yaradan Allaha dua ederken
Secdeye kapanıp Hakkı anarken
Can verip bu yolda ölmem gerekir

Çır iken bütün sırlar açığa
Elveda eyleyip ıyal ocağa
İstasyon denilen o sun durağa
Ağlaya ağlaya varmam gerekir

Yaradan Allahtan affım dilerken
Eş dosttan ayrılıp veda ederken
Ömürüm tükenip kabre girerken
Münkere nekire hesap vermem gerekir

Doğru yolu koyup eğri gidersem
Hakkın selamını alıp vermezsem
Hamdü sena ile zikir kılmazsam
Mezarlıkta sala dönmem gerekir

İsmet söyler sözü burda keserken
Yüce Haktan af mağfiret dilerken
Seher vakti kalkıp dua ederken
Ameli Salih kul olmam gerekir