Gerdan Kıran Eşşşeklere Şiiri - Enver Özdil

Evin kapısı düvenden,
Baş yemeği de soğandan.
Arılar kaçmış kovandan,
İçi mayısla sıvalı.

Görgü görenek kalmamış.
Bilenden de öğrenmemiş.
Bataklıkta biter kamış.
Ondan yaparlar kavalı.

İt ile çuvalda durur.
Havaya çifte savurur.
Gerdan kır dersin osurur.
Erkek eşekle davalı.

Kör sokakların yosması,
Kendi hafif, tavrı asi.
Yanındaki jigolosu,
Boynuz çatal yüz boyalı.