Gerçeklik Algısı Şiiri - Tarık Bilir

Gerçeklik Algısı

Gerçekler üstüne geliyor, eğil!
Ama kimin gerçeği, belli değil.
Dur, izlemek için kenara çekil,
Yalanın gerçeği, önünden geçsin.

Bunlara inanan çok fazla insan,
Aslında hepsi içten içe pişman,
Yine düştüler buna saçma sapan,
Çukurlara düşen, insan yığını.

Herkesin kendine kendisi vardı,
Çoğu bunu bilemeden sarardı.
Yalan gerçeklerin peşinde olan,
Kendisini gerçeğe bilgin sandı.

Umut ile dolu insan yığını,
Umutsuz kalan meltem rüzgarı,
Sanki deniz, rüzgarın otogarı,
Denizler boyunca geri dönüyor.

Sorunsuz geçen o anlardan biri,
Yüzleri de aynı yöne çevrili,
Bazıları başka yöne bakıyor,
Ölümle doğacak bir insan gibi.

Tarık Bilir