Ensesine bir perde çekmiş,
tersine akan bir nehirde
doğru yürümeye çalışıyordu,
ısrarcı adam.
Burnunda kokusunun,
dudaklarında öpüşünün,
çenesinde dokunuşunun
ve gözlerinde gerçekliği ütopyanın,
ağırlığı…
Düşmesin diye destekler konmuş, yorgun.
Uzaklarda bir sandala doğru…
Mavi mi, gri mi bilmez
ensesindeki perde havalandıkça
tökezleyip duruyordu,
ısrarcı adam.
Eser / mersin- 2010
Eser GündüzKayıt Tarihi : 8.6.2010 12:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!