Sokağın sesi 2. Şiiri - Eser Gündüz

Bir el.
Ojeleri tırnaklarından taşmış.
Sanki küçük bir çocuk boyamış.

Bir ney.
Uzaklarda yere düşmüş…
Bir keman ona doğru koşuyor.
Bir piyano yerlerde ağıtlar yakıyor.
Bir el piyanonun üzerinde,
ojeli tırnakları ile umut saçıyor.

Bir bisiklet.
Yanında bir başka bisiklete yer yokmuş gibi
ilerliyor.
Ansızın duruyor piyanonun yanında.
Sırtlıyor.

Bir el…
Ojeleriyle tırnaklarıyla baka kalıyor.