Ne ağladık; ne güldük
Çaresiz olmazlara inandık
Belki de ondan zamansız öldük...
Kahrettik gecelerce gerçeğe
Şahidimizdi tanyeliyle ağaran
Ezan sesli,huzura uzanan küçük minare...
Ne sustuk; ne konuştuk
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Her gerçek bu kadar mı acıtırmış insanı dost... 'Vuslata ihtiyacı olan GERÇEKLERİMİZ...'
yürgine saglik. güzelllldii.tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta