Yaşar o, derinlerde... doğdu bir kez
Doğduğunca var o, katıksız,
Ağaçta özsu örneğin can verircesine.
Ay ışısın üstüne gün vursun istemez.
Önceleyin Tanrı elinden düşmüş toprağa
Düşmüş habersiz ve yıllarca, yıllarca
Mevsimler değişmiş, kaç nadas geçmiş üstünden
Tohum çürümemiş, güçten düşmemiş tarla.
Tül, tül duyuların saydamlığında ışıyan
Bir ses o kalp dilince, duyulmaz.
Tanrısal bir uyum ki evren içinde
ruhta sonsuz açan çıldırtısı erguvan.
Büyür yaşantılar evreninde esen
Mut içinde dünyaya gülümser.
Bir ezgi o, insan yüreklerde yankısı
Çağlarca titreşen.
Dost o, her yerde, her anlamda rastladığın
Konuşulmaktan anlamlı, sessizlik o.
İçtenliğince engin bakış o, konuşmasız
Şiir o, mısralarında yaşadığımız.
Yaşar o, derinlerde... doğdu bir kez
Doğduğunca var o, Tanrı vergisi, katıksız.
Ağaçta özsu örneğin görünmez
Dile gelsin, söz olsun, açıklansın istemez.
Kayıt Tarihi : 19.1.2003 22:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!