Gece…
Sessizliğin kör düğümünde
Bırakıp da kendimi
Durgun renklere
Unutulmuşluğumu unutup
Bakıyorum duvarlardaki düşlere…
Neyim varsa vereyim
Neyim yoksa alayım
Düşleri savurayım
Sadece …
Evet sadece elimden,
Dilimden,
Gönlümden yitene
Sadece ona sahip çıkayım.
Avlandım
Şu garip kuş gibi
Şu ceylan gibi
Vuruldu gönlüm
Tam hedeften de
Gözü açık yaşadı
Unuttu varlığını
Bilemedi kim olduğunu…
Adım adım öldüm
Yittim şiir sevdanın
Ebruli renklerinden.
Zehirlendi duygularım
Bilmeden…
Hatırlanmaz mı
Bunca seven?
Açtım avuçlarımı
Güçsüz parmaklarım…
Elimin ayasında
Sülietin gülümser,
Unutan kim, der.
23.08.2009 04:27:11
Serap Hoca
Kayıt Tarihi : 1.9.2009 03:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!