Gerçek destanlar yaratılmaz asla
Yaşanır nefes nefes
Yürünür adım adım
Kandır akan damarlarımdan
Mürekkep değil kalemimden boşalan
Hikayesidir künyesi dağlarda kalmış çocuklarının
Umududur yavrusunu bekleyen analarının
Doğarken ölen bir çocuğun hiç duyulmayan çığlığıdır umut.
Tükense de çoğalır yeniden ufacık bir kıvılcımla.
Gerçek destanlar yaratılmaz asla
Dağlar şahittir yalnızca
Bilmez ışıklı şehirler,
Bilmez duman altı kahvehaneler,
Kalabalık caddeler.
Gül değildir göğsümüzde çiçek çiçek açan
Dağlar şahittir yalnızca
Künyesi doruklarında kalmış çocuklarına…
05.01.2005
Şırnak
Kayıt Tarihi : 15.4.2005 21:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melih Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/15/gercek-destanlar-yaratilmaz.jpg)
Hikayesidir künyesi dağlarda kalmış çocuklarının
bir başka iç çektirdi şiir... barut kokusu sindi geceye
sevgiler
TÜM YORUMLAR (1)