Aranma, sebep yok bence ortada,
Çıkar baklayı ağzından, yutkunup durma,
İşini kolaylaştırayım istersen,
Yanımda iken uzaklarda olacaksan,
Boşluklara bakıp dalacaksan,
Lafı sokup, ardından uzunca susacaksan GİT.
Yüce Yaratan, sana çizdim gönderdim,
Şu erişilmez bildiğim hayallerimi,
Ben bir istedim, sen bin verdin,
Nasıl semaya kaldırdıysam ellerimi.
Gönlüme kuruldu temeli altından saray,
Devran döner, devir değişir.
Yine şarkılar söylersin gönül,
Baktığın o beyaz kağıt buruşur,
Kaybettiğin zamana ağlarsın gönül.
Bu köprüden sen kaç kez geçtin,
Gönlüm yine bendine sığmaz olmuş,
Gözlerim ise zirvelere dalar gider,
Aklım karışır, ayaklarım dolaşır,
Bu günüm dünümden daha beter,
Çıksam derim şu yüce dağın başına,
Gün gelir derde düşerim,
Düşer de çıkışlar ararım.
Gün gelir aşka küserim,
Düşer de göze gelirim.
Gün gelir hayata küserim,
Ne tadı kaldı, ne tuzu şu yalan dünyanın,
Yeryüzü ve gökyüzü ayrı bir karanlık,
Her bir zerresinde dahli vardır insanın,
Eserinle gurur duy ey insanoğlu, insanlık.
Bir çırpıda felaket oldu toprağı, taşı,
Hep bir umutsun sızılı yüreğimde,
Son soluğa kadar, öz canımdan ileri,
Bir gün denk gelmedin vuslat durağında,
Yakmaz mıyım, sensiz enginlere açılan gemileri.
Fırtınaya kapıldım, limanlara sığınmadım,
Kimsenin sesimi duymadığı,
Yürüdüğümden haberi olmadığı,
Başın çevirip bu yana bakmadığı,
Hayat denilen bir yolda yürüyorum.
Mevsim burada bahara çalmaz,
Kalk gidelim kırık kalbim,
Bu eller yaban olmuş.
Dost diye bir el tutmazsa elim,
Burada bizi tutacak ne kalmış.
Pespayeler kral tacı takmış,
Vurdu hazan mevsimi sazımın teline,
Mızrarabıyla, kılıç gibi kesercesine,
Ne konacak dal kaldı ne bir yaprak,
Her of deyişte lodos esercesine.
Yağmuru sel olsa da geçmez topuktan yukarı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!