Gerçeğin Yolu Şiiri - Salim Diyap

Kaçtım…
Ardımda toz bulutları,
önümde uydurduğum masallar vardı.

Gözlerimi kapadım,
belki dünya karanlık olur diye,
ama karanlıkta bile
adım adım beni izliyordu hakikat.

Her köşe başında bir yüz,
her sessizlikte bir fısıltı:
“Beni sen çağırdın,
senin kaçışın benim davetiyemdi”

En uzak yola,
en dolambaçlı patikaya saptım;
ve orada bile,
kendimi yüzüme bakarken buldum.

Meğer gerçek,
varış noktam değil,
kaçışımın ta kendisiymiş.