Gerçeğin Gerçekçi Hali Şiiri - Afşin Dualı

Fikri tokat yedim,
Yere düşmeden demlendim,
Susmadım dilim ile ısırdım,
Yüzümün astarını yırttım..

Kemiksiz etten kütüphane dilim,
Dilim ucunda kasvetli zemheri,
Gerçeği gerçekçi haliyle kustum bildim,
Yüzümden astarı yırttım attım ve emekledim..

Gerçeğin gerçekçi haline sarıldım,
Ne Ebubekire ne Ömere rastladım,
Hâyâ idi ödünç bu hayatlar,
Ne Osmana rastladım,
Ne ilmin Alisine rastladım..

Sustum, ne dostu gördüm ne yoldaşı,
Sustum, ne özrünü gördüm ne hayrını hayatın,
Sustum, dilim hâyâ etti konuşmaktan,
Sustum, haykırışı dualara sakladım..

Bu düzenin hakimi benim,
Bu bedenin bu sinenin,
Bu siluetin hakimi benim,
Bu öfkenin bu harbin..

Sonum ölümlü benim,
Dualar elimde iki dilim,
Herşeyin hakiminde sefilim,
Kıldan ince sırat altında cehennemi,
Benim eserim, benim mabedim cehennemim..