Yaşamak var ya yalnızlığın daniskasını
Bu ejderha iştahlı kentte
Kapanmak gelir de kapanamazsın içerine
Sarılmak gelir de sarılamazsın hüzünbaz kalemine
Gitsen olmaz, kalsan almaz...
Dökülür başından katran kanalı kocaman Boğaz
Umarsız ve aymaz...
Yaşamak var ya yalnızlığın daniskasını İstanbulda
Kadıköy, Selimiye, Moda da
Taksim, Beyoğlu, Tarabya da...
Otursan; paslı yosun kokulu bir iskelede
Bir kaç iç'li mısra yazarım diye
Üşüşür başına kim var kim yok, en ücra banliyölerde
Caddebostan, Bahçekapı Melatepe den
Gemiler gelir, adamlar yüklü üstüne üstüne...
Hele bir de emektar Korutürk'ü görünce
Sevindirir 'sahibini görmüş İt' gibi'sine
Alırı götürür gençliğinin ilk yirmiyedisine...
Darılmak gelir de darılamazsın
Devletin devasa gemisine...
Kanatmak var ya yalnızlığın yarasını
Bu timsah gözyaşlı kocaman kentte
Gemiler gelir anılar yüklü üstüne üstüne...
Bu ne biçim çatal dişli çelişki böyle...
09 Şubat 2004/ 20:27
Kadıköy İskelesi
Yasal Uyarı: İbrahim Özcan'ın bütün şiirleri noter tesbitli olup, izinsiz kullanılamaz, yayınlanamaz veya alıntı yapılamaz; telif hakları bakımından İLESAM İlim ve Edebiyat Eserleri Sahipleri Meslek Birliği üyesidir www.ilesam.org.tr
iletişim 0 536 293 86 38
Kayıt Tarihi : 10.2.2004 11:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşamak var ya yalnızlığın daniskasını İstanbulda
Kadıköy, Selimiye, Moda da
Taksim, Beyoğlu, Tarabya da...
TÜM YORUMLAR (3)