Gelmiş Şiiri - Mehmet Fatih Kahraman2

Hazan vurmuş gülzârımı,
Yapraklarım yele gelmiş!
Toz belemiş rüzgârımı,
Yağmur çamur sele gelmiş!

Kar borandır benim dağım,
Belli değil solum sağım,
Heba oldu gençlik çağım,
Hayat sona böyle gelmiş!

Mahsulümü dip derdiler,
Asabımı hep gerdiler,
Saçı yolup kep verdiler,
Naçar başım ele gelmiş!

Unutmadım hiç Leyla’yı,
Eksiltmedim vaveylayı,
Med-cezirim heyulayı,
Mecnunluğum dile gelmiş!

İçte-dışta günahlarım,
Pişmanlığım ah-vahlarım,
Doğacak mı sabahlarım?
Artmış dertler bele gelmiş!

Yola bakar boş gözlerim,
Gece gündüz çok özlerim,
Yalan değil bu sözlerim,
Yar beklerken çile gelmiş!

Giden herkes geri döndü,
Bekleyene tam düğündü,
Benimse göz ferim söndü,
Sanki dersin mile gelmiş!

Niyetlere göre amel,
Çürük ise asıl temel,
Boşunadır onca emel,
Payıma boş file gelmiş!

Sevdiği tek bendim güya,
Gördüğümse meğer rüya,
Hayır dedim attım suya,
Dönüp bana hile gelmiş!

Behey zalim yok mu vefan?
Yeter artık bunca cefan,
Olur mu ki senin sefan?
Bir bak ecel bile gelmiş!