Gelmez olaydım. Şiiri - Mustafa Yaman 2

Vardım kapısına sorayım dedim
Meftadır dediler duymaz olaydım
Birden eşiğine postumu serdim
Yıkıldım orada sormaz olaydım.

Bir an simasını gördüm karşımda
Geç kaldın der gibiydi bakışında
İki büklüm oldum kaldım kapıda
Ben bu kara güne varmaz olaydım.

Dostum, arkadaşım can yoldaşımdın
Savrulduk ayrı, ayrı uzak kaldın
Burda günler sensiz geçermi sandın
Dertlenip çöktüm bilmez olaydım.

Ne emekler vermiştin şu bahçeye
Çağırırdın ya beni çay içmeye
Gelmez mi sandın dostum geldim işte
Sensiz buralara gelmez olaydım.

Bizim gavlimiz hiç böyle değildi
Muhabbetin hoştu zaman geçerdi
Şuradan geçenler selam verirdi
Keşke bu yollara düşmez olaydım.