Gelmez Şiiri - Yahya Koza

Bil ki sırça köşktür, aşkın yapısı
Gül hariç taş çakıl atmaya gelmez
Kırılgan narindir, aşkın kapısı
Yüklenip kaktırıp, itmeye gelmez

Pervasız dönerse, bıkar dilinden
Poyraz gibi essen, üşür yelinden
Tafralı davransan, kayar elinden
Ah ile sonradan, tutmaya gelmez

Heyecan içinde, tutuşur yanar
Sevgiyle sunulan, çorbaya banar
İşkilli duruşa, buz keser donar
Bal ile kaymağı, tatmaya gelmez

Gönül terazisi çok hassas tartar
Bir naif güzel söz yeter de artar
Riyaya meyletme, sancılar tutar
Sevda bu riyayı, katmaya gelmez

Şevk ile gönülde, çalmalı sazın
Yirmi dört ayarda olmalı sözün
Titizlen karalı olmasın yüzün
Otağ ocak olup, tütmeye gelmez