Yar ateşin can evime düşende
Sinemde goncalar kurudu gitti
Has bahçemde yol gözleyen güller
Sen koklayamadan el aldı gitti
Kaldırıp perçemin seyran eyledim
Simsiyah saçların yar gece gibi
Canım alır sanki ahu gözlerin
Kirpikleri hançeremden yaralar sanki
Değmen yüreğime yarası derin
Yare hasret kalmış gözleri üzgün
İçin alev yakar kor gibi kızgın
Sevdasın yandıran yar nerde şimdi
Mevlam sevgisini kullara vermiş
Kul kıymetin bilmemiş heba eylemiş
sevgiden kıymetli varmı bellemiş
Kıymetim bilmeyen yar gelme beri
şiirlerimin kayıt belgesi vardır
Hatice Naime KaradağKayıt Tarihi : 1.5.2006 01:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler, güzeldi.
Yar ateşin can evime düşende
Sinemde goncalar kurudu gitti
Has bahçemde yolun gözleyen güller
Sen koklayamadan el aldı gitti
Evet, şair 'yar ateşin can evime düşende'...o kadar geç kalmıştın ki diyor, başkaları hasbahçenin güllerini toplamıştı bile... Hep öyle olmaz mı? Ya ramak kalır, kaçırırsın fırsatı, ya da fırsat çoktan kaçmıştır bile... Yine eli boş, yine elin böğründe baka kalırsın...
Akıcı, sevgi dolu, biraz da hasret var.... Türkü tadında bir şiir, kutlarım
TÜM YORUMLAR (6)