Kaygısızım, Dünya yansın ama gelme!
Gelme ki, yaşamana bir umut kalsın.
Kahrolupta benliğini yerlere serme!
Serme ki yüzüne bakacak yüz kalsın.
Var el kapılarına unut beni gelme!
Gelme ki, yaşananlar mazide kalsın,
sev el oğlunu yüzünü yerlere serme,
Serme ki gözüne bakacak göz kalsın!
Geçmişi hiçe sayıp, gururu ez gelme!
Bir köşede hayallerin öylece kalsın.
Yüreğine taş bas, kendini yen gelme!
Gelme ki, nefretim ateşlerde yansın.
Dertlisin,elde derman ara gelme!
Gelme ki, dertlerin aşkı azaltsın,
Hapis olmuş gizlerini azad etme,
Etme ki utanacak terbiyen kalsın !
19.02.2017
Kürşat GülbilKayıt Tarihi : 6.4.2017 22:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İçten gelen duygular...
![Kürşat Gülbil](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/06/gelme-218.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)