9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Şu an annesiz bir bebek gibi ağlıyorum.
Yalnız ve sonsuz bir boşlukta,
Başım dertte ve yüreğimi ateşle dağlıyorum.
Her şey gitti, kaçtı benden,
Hayaller karardı, umutlar bitti, ışıklar söndü,
Bundan sonra bütün sözlerim suskun,
Bütün atışlarım kervana karşı.
Kesintiye uğramış hayattaki payım,
Toprağımdan kopmuş ayaklarım,
Kuru bir yaprak gibi savrulsam da rüzgarın önünde,
Ellerim elini tutmasa da yarın,
Yine de mutluyum,
Gelecek günler güzel olacak çünkü.
Kayıt Tarihi : 12.4.2024 22:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!