Geleceğin İçin Ölen Şiiri - Kasım Kobakçı

Gözlerim kör, dilsizim dilsiz,
Kör bir göz görebilir mi?
Konuşamayan bir dil açılabilir mi?
Beyni kötülüklerle dolu bir iblis,
İyileştirilebilir mi?
İyileşse bile, öncelikle Allah onu kabul eder mi?

Oldu dört bir yan bir pislik gibi,
Bu ne çöplük, bu ne kanalizasyon,
Kaldı mı vicdanı köpeğin?
Öyle bir dönem oldu ki herkes perişan oldu.

Fikrini söyleyenler,
Kelimenin tam anlamıyla ortadan kayboldu,
Muhammed gelse, Ebu cahiller yine geldi diyecek,
Bir değil on defa hutbe okusak bile,
Bu adamlar yine aynı boku yiyecek.

Okuyun, cahil olmayın, yazıyor Kuran'da,
Bir atılım yaptık resmen,
Bilim çağında cehaletten dolayı,
Bir değil on kere ekranlarda söylesek,
Bu adamlar yin aynı boku yiyecek.

Sessiz ol genç adam,
İzin verme senin ardına saklanmalarına,
Işıktan yana olanların,
Her zaman hedefte olduğu doğrudur,
Her zaman gönül tahtındadırlar,
Gerçek emperyalist adamlar,
Sessiz ol deli yürek,
Yoksa seni de vururlar,
Mutlaka çıkacak karanlıklar aydınlığa,
Kim bilir bundan kaç yüz yıl sonra,
Ya da kopacak toplumsal bir fırtına.

Kalk delikanlım kalk, korkma,
Senindir bu parlak gelecek,
Gökten gelen güç,
Şafakla birlikte yükselecek,
İleri gitmeni söyleyecek,
Asil bir güç akar damarlarında,
Kalk delikanlım kalk,
Yerde yatan senin geleceğin için ölendir.