Gelde Göreyim Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Gönül hanesini bir kez yık hele,
Yerine saraylar al'da göreyim.
Aşk-ı dergâhımdan haydi çık hele,
Arafta ebedi kal'da göreyim.

Sorgusuz sualsiz Hakka tabî ol,
Meşakkat doludur dünya denen yol,
Aşk-ı vîranede seveninle sol,
Solmayan çiçekler bul'da göreyim.

Sözlerim yabana atılır değil,
Hakiki sevdalar önünde eğil,
Yerinde ağırdır taşlar ve çiğil,
Ucube kalplere dol'da göreyim.

İlahi aşk ile yana yana sön,
Huzur mu ararsın? Yaratana dön,
Varmı acep başka dönülecek yön!
Hikmet-i esrarın bil'de göreyim.

Levh-i Mahfuz da var yazının hası,
Sahte sevdalarla doldurma tası,
Yüreği kaplarsa acının pası...
Hangi silgi siler? Sil'de göreyim.

Âşık Kemal der ki; Sen Hakka yürü,
Gözünü gönlünü aşk ile bürü,
Engin ol, toprak ol ve orda çürü,
Maşuksan yanıma gel'de göreyim.

08.01.2017/Kahramanmaraş.