Gel/Sen Şiiri - Ramazan Kızılkaya

Bir ülke oldun gönül coğrafyamda
Gece gündüz gezdim sende gönlümce
Çözülmez bir soru oldun aklımda
Çıkmadın aklımdan bir an ömrümde

Artık geceleri de sever oldum
Seni düşlemek, görmek uğruna
Karanlık limanlarda bir tekne oldum
İnan beklemek gitmedi zoruma

Mısralarca tekrarladım hep ismini
Bıkmadım, bütün şiirlerde okudum
Tekrar tekrar çizdim hayalimde resmini
Kalbime nakış nakış seni dokudum

Boğuştum sabahlara kadar karanlıklarda
Şafağa yepyeni türküler söyledim
Sabah olmadan yürüdüm yollarda
Yollarda seni bekledim, seni özledim

Görmeyi bekliyor ışığınla gözlerim
Gözyaşlarım sıcağında kurumayı
Bekledikçe ben seni yine özlerim
Öldürme beni gül-endam ocağında

Hangi tepenin ardında beklemektesin
Adına bütün şiirleri besteledim, gel
Işığın ruhumda, çınladı kulağımda sesin
Bir sen gelmedin gül-endam, gel, gel...

14 Şubat 2000/ Üsküdar Yolcu Vapuru