Gel n’olur! Şiiri - Ömer Dalman

gel n’olur
senden yine vazgeçmeden
gel! ..

şu ucuz dairemin 2. katından
bir kez daha kendimi atmak isterken
gel n’olur
vazgeçmeden gel!

tüm nazım
tüm delirmelerim
panik ataklarım
kimseleri çekememelerim
senin içindi
gel!

gel ki; daha fazla ‘insan’ olmayım
girmeyim
dahil olmayım daha fazla bu
sonu garantisiz sürüklenmenin içine

çoktan beri lanetlenmiş bu
soyu bozuk ırkın yalancı kollarına!

gel n’olur
senden yine vazgeçmeden –geçici de olsa-
gel ki
kendi işimi kendim bitirmeden
senle
senin arzunla buluşayım...

gel ki
buralarda ziyan olmayım...

gel n’olur
vazgeçmeden
gel...

(Temmuz 2005)