Gel Keyfim Şiiri - Abbas Paksoy

Hayat’ımı, gizem’le ördüm.
Siyah saç’larımı, beyaz gördüm.
Gayrı, çalışmaya son verdim.
Hadi yanıma, gel keyfim gel.

Herkes sever, para’lı kul’u.
Mutfağım, yemek’lerle dolu.
Kaldırıp attım, kıl’lı çul’u.
Hadi yanıma, gel keyfim gel.

Kız’larla, sohbet’i artırdım.
Yatağıma alıp, yatırdım.
Ortalığı, hepten batırdım.
Hadi yanıma, gel keyfim gel.

Gönülle, heveslenip uçtum.
Şehir’den de, şehre koştum.
Ben de, kırkından sonra, coştum.
Hadi yanıma, gel keyfim gel.

Yağsa da, üstüme, buz’lu kar.
Daha nice, kar’lı kış’ım var.
Sevincimden, dünya gelir dar.
Hadi yanıma, gel keyfim gel.

Boşuna, çekilmişim naz’a.
Azrail de, basmadan gaz’a.
Baş’ıma gelmeden, bir kaza.
Hadi yanıma, gel keyfim gel.

Moloz ot’ları, kökten söktüm.
Özgürlük tohum’unu, ektim.
Paksoy'umu, zaptiye diktim.
Hadi yanıma, gel keyfim gel.