Gel Gitlerim Şiiri - Kenan Gezici

Şimdi ben denize bıraktım tüm senleri.
Kabarıp giden deniz kadar derin, her ne varsa.
Eskileri hasret, duvara asılı yapraklı takvimi.
Anlayabildiğim kullanılmamış eski dünyaları.
Yüzü görünen yüzsüzleri değil, insanları.
Sizlere benzememek için okuduğum kitaplar.
Yananından her geçtiğimde bunu hatırlatır.
Geçmiş günlerin kalmış yükleri üstümde.
Birdenbire denize gülüşüm gelir aklıma.
Silinir, ormanda içime derin çektiğim nefesle.
Gelip geçer hüzünlü yolculuklar birdenbire.
Serzenişlerle küfür etmeden gidebilmek geriye.
Ve çocukluğum kalsa da yıkıntılar içerisinde.
Gençliğim hülyalı ayazlarla çalınsa da elimden.
Buz gibi nehirlere dokunduğum anda geçer.

Kenan Gezici 03/10/2025