Gel Çocuk Gel Şiiri - Binnur Doğan 2

GEL ÇOCUK GEL

Ne yapayım be dost
Bizim marangozhanedeyim
Üç beş el aleti
Üç beş odun arasın da ekmek davasındayım
Anlayacağın, sorma halin nice
Elimde külü düşmeyi unutmuş sigaram, yandı yanacak parmaklarım.
Çakmağımın sesi kulağımda, muhabbet etmekteyim kendisiyle.
Birazdan; alır gelir rakıyı gidip gelmeyi unutan bizim aklı beş karış çırak...

Ulan köftehor, bilmez miyim işten kaçmak için oyalanırsın köşe başlarında uzatarak yolu
Geçenler de kasabın önünde misket oynamaya dalmışsın
Dediler sen niye tutuyorsun bu çırağı?
Oysaki; iki dilim peynir istemiştim, gelirken; manava da uğra kavun al demiştim.
Altı üstü çilingire meze edecektim.
Ulan köftehor neredesin?
Hangi haylazlık peşindesin?

Bitmeden sigaram gelmezsen geçmişine sövüp
Koyacağım seni kapı dışına
Koyacağım da ah o gözleri nemli anacığının sözleri dağlamasa yüreğimi...

"Ah! bilirim; çok haylaz benim bu sıpam haylazlığına da üç kuruş olsa da cebi görsün para
Babası konuşup durur; adam olmaz bu velet
Belki; görürse elinin ekmek tuttuğunu susar kemerini çıkarmadan belinden.
Ne olmuş haylazsa çocuk
Çocuk yahu çocuk..."
Dediği gün söz vermiştim bırakmayacağım seni çocuk diye...

Ulan köftehor bilirsin; seni sevdiğimi de bulursun ya yüz
Ne deyim canın sağ gel de
Varsın çilingiri geç kurayım.
Allah vere de sigarada alsan patronun sigarası bitmişti deyip.
Ah be köftehor, ah sana söyleneceğim derken oldu olan söndü parmak arasında sigaram...
Oldu olan yine attı kafam
Gelme bu öfkem arasında çocuk gelme gelme...

Gelme dedim de be dost, bu bizim avare Çırağa
Kalır aklım kendinde
Ben sütsüz müyüm de edeyim emanete hıyanetlik de atayım kedi yavrusu misali sokağa?
Çocuk, sen bakma bana gel! geç kalmış olsan da gel.
Yüreğini dağlama iş getirip başına anacığının
Yükleme omzuma vebal çocuk
Şerefsizim çilingir de yok umurum da rakı da
Söz; gel sen gel de içmeyeceğim
Söz dediysem de bu günlük bu günlük
Yarına Allah kerim be çocuk Allah kerim...

Binnur Doğan