Gel Ağlama Şiiri - Müslüm İnan

Omrüm hazan döker ilk bahar yaz gelince
Yaz ayında temüz sıcağında ümrün gazel döker
Nolür boynün bükme yarim canım yanar ta derinde
Ömrümüz bir karayel bir poyraz geldi geçti
Benimkiler hiç olmadı seninkiler sermaye derdinde
Sen ah ettin ben ah ettim geldi geçti baharımız
Minet etme yarim benim?
Nolür boynün bükme yarim?
Ömrüm geldi geçti ben uslanmadım
Gençliğimin kiymetini bilmedim
Ömrüm geldi geçti sensiz bir gün gülmedim
Ben sana doymadım
 Nolür boynün bükme yarim canım yanar ta derinde
Ben ağlarım ben sızlarım dert benim kime ne
Malı mülkü çok değerli öğüt verenler
Dağ demedim taş demedim ben yürüdüm sen gelmedin
Gençliğin kiymetini bilmedin sen gittin ben gelmedim
Ömrümüz geldi geçti yalana benzer
Yaz demedim kış demedim minnet etmedim
Gelen vürdü giden vürdü ben sana doymadım
Yüreğime saplanır dost bildiklerim
baldiye acı sözler yedim defalarca
İlk bahar yaz gelince suya hasret kalınca
Nolür boynün bükme yarim canım yanar ta derinde
Viran oldü evim yürdüm gel ağlama benim yarim
Ben ağlarsam dert sarar her yanım