Gel Şiiri - Mustafa Hazırcı

Sen doğdun ve gözlerini dünyaya açtı güneş. Isınmaya başladı evlerin çatıları. Dumanlar tütme başladı sofralardan. Şükürler edildi Allah’a. Umutla hayata tutunmaya çalışan bir anneye yeni bir kalp bulundu.

Sen sadece bana değil tüm dünyaya güneştin. Yağmurlara açılmayan şemsiye, ellerin semaya kaldırıp dua edilme sebebisin. Bunca şeyi sana yüklüyor olmam korkutmasın seni. Sen korkularında korktuğu güzelliğimsin benim. Eğer korkutacaksa bu sevgim, söyle azaltıp öyle severim… Yeter ki ömrümüzün sonunda yan yana mezarlarda uyuyalım…

Sen dahil herkes senden vazgeçmem gerektiğini savunuyor. Ama bu kazanması imkansız bir dava. Çünkü hakim de bizim birlikte olmamızdan yana.
Bu davanın son duruşması,
Bu sunulan en büyük kanıt,
Bu idam sehpasını son reddedişim…

Gel, gel ki bundan sonra dünyada doğan hiçbir bebek annesiz kalmasın.
Gel, bunca yürüyüş sonunda anlamlı bir yere varsın
Gel, artık hüzün değil huzur yağsın şehirlerimize.
Gel, şu mübarek günde şekerler dolsun avuçlarımıza.
Gel, sevindirelim kimsesizleri.
Gel, ev bark sahibi edelim evsizleri.
Gel, sesi olalım sessizlerin.
Gel, okyanusun dibine dalalım nefeslenip
Gel, koşalım hayat denen yarıştan pes etmeyip..

#Fesleğen (Mustafa Hazırcı)