Doğmak bilmeyen bir güneşe sitem ederek yazıyorum bu gece. Her gün biraz daha yaklaştığım kadar özgürlüğe, [mks_highlight color="#ffeb3b"]her adımda biraz daha uzaklaşıyorum kendimden.[/mks_highlight] İçimdeki ben, her geçen gün biraz daha başkası oluyor. Dumanı tüten binlerce şiir arasında kaybolmayı tercih ediyorum. Şimdi kendi acılarına ağlayan binlerce insandan biriyim artık. Hiçim bile olmayan ve ismini vermek istemediğim birisi için her adımda daha çok yaklaşıyorum yalnızlığa.
Şimdilerde hüzün bulutları toplandı şehrimin üzerine. Her gün daha şiddetli yağıyor huzursuzluk. Kimleri ıslatıyor, kimleri es geçiyor? Bilinmez... Benim olmadığım şehirde kimler seninle göz göze geliyor? Hiç bir satırımda bu böyle [mks_highlight color="#ffeb3b"]az sulu rakı gibi[/mks_highlight] yazmak istememiştim kendimi. Ama sende hiç böyle gitmemiştin önceleri...
Defalarca gidişini izledim içimde. Hepsinde de hak verdim içime.
Ben senin için hiçim de, sen benim için; "İçimden de Öte!"
#Fesleğen (Mustafa Hazırcı)
Mustafa HazırcıKayıt Tarihi : 2.11.2019 10:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!