Gel Şiiri - Mehmet Cıngır

Aşk, kanatları kor ateşinden bir kelebek,
Yakar dokunanı, iz bırakır benek benek
İster çelikten yelek giy,istersen kepenek…
Tükenir ömür; fakat tükenmez aşkın yolu
İstersen koşarak,istersen sürünerek gel.

Aşk uçsuz bucaksız derya,dalgalı bir deniz,
Neden aşkı görmedi denizde gözleriniz?
Aşka tuş olacak bir gün kardeş sözleriniz,
Bilinecek cümle âlem tarafından bu aşk
İstersen gizlice,istersen görünerek gel.

Aşk başka; yoksa sen sevgi mi diyorsun aşka,
Oysa aşk; kor ateşte yanmaktır,sevgi başka!
Gel ey sevgili,kurul gönlümdeki şu köşke!
Parçala yüreğindeki küflü zincirleri,
İstersen tek parça,istersen bölünerek gel

Büyüsündeyim ben seni tanıdığım anın
Kâh gözlerin çağırdı, kâh çekti beni kanın
Mutlulukların şahikasıdır senin yanın.
Bütün mevsimler senin saçlarında gizlidir.
İster kar,ister bahar kokusu sürünerek gel