Gel Şiiri - Nilüfer Velieceoğlu

gel
al beni
bir gülümsemenle
yoruldum
boynum bükük, üzgünüm
bana yeniden aşkını ver
bana en yakın insansın
ama sen hep yoksun
gel
al beni
sıcacık gülümsemen
uçuracak beni
yeni bir yürek
yeni bir el
dokunsun yüreğime
oysa ben yok oluyorum
korkuyorum başkasını seversin diye
ama biliyorum...
yine de dayanamam
başkalarını senin yerine koyamam
gel al beni
sev beni
tutuştur al beni
ihanetin gölgesinden sıyrılmış
yeni bir ben
hazırım sevilmeye
gel al beni