Yaralarımız kadar emin olduk geçmişin gerçekliğinden...
En çok anımsadığımız, en derin yarayı bırakandı...
Her ulaşılamayan kadar sevdik ulaşılmayanımızı...
Ve sonra anladık ki;
Bir gölge oyunuydu aslında hayat...
Düşlediklerimiz düşlediğimiz kadar var oldular...
İzin verdiğimiz kadar yaralayabildiler...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta