Geçmeyen Akşam Şiiri - Seyrani Göl

Saatler bir daha hiç çalmadı.
Akşam hep aynı yerde kaldı.
Ne gece oldu tam,
ne de unuttum gündüzü.

Kuşlar çoktan susmuş,
ama bir ötüş kalmış kulaklarımda
belki son gelen,
belki hiç olmayan…

Yağmur durdu.
Ama içimde hâlâ
bir akşam üstü var,
geçmeyi unutan.

Pencerem hep aynı renkte,
solgun ve donuk.
Perdeler bile alıştı
hiç açılmamaya.

Bir gölge belirir köşede,
tanımadığım kadar tanıdık;
adı yok, sesi yok,
ama bakışı akşam gibi uzun.

Ve biliyorum,
güneş yeniden doğsa bile
bu akşam
çıkmayacak üzerimden;
tenimde kalacak
soğuyan bir ışık gibi.
S.GÖL