Takvimlerden düşerken sessiz hüznüyle yine
Son kullanma tarihi geçtiğinden, hükümsüz,
Kurumuş, tükenmiş, yalnız bir yaprak daha
Yollar aşıp geldim, başkentten Şehr-i İstanbul’a,
Geceden erişirken umutla, aydınlık bir sabaha.
Yelkovan akrebi kovalarken, beşi on geçiyordu.
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
kutlarım
namık cem
Koca bir ömür geçiyordu gülüm, sessizce; sensizce
Yalnız kalırdım bu koca şehirde, olmasaydı hayalin.
Caddeden arabalar geçerken, yediyi on geçiyordu
Sokaklardan geçiyordum, sokaklardan anılar geçiyordu
Birlikte uyandıralım şehri gel, hiç yok mu mecalin?
şaire teşekkürler. güzeldi....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta