Geçmeden Uğurlananlar Şiiri - Özlem Çay

gelmesi,
çiçek güldürecek
zarif bir zamanı geciktirdik
biliyor musun?
narin bir tohum,
kısır bir gecenin çölkeş vaktinde
sehere ulaşmadı..
tahta verandamın sundurmasına
intihar ayetleri iniyor şimdi.
parmak uçlarımda
yarı uykulu,
ölümlük şiirler..
zihnim de beliren
ucu yanık, bakışı sarı
kayıp bir fotoğrafın ardına sığındım,
açmaya meyletmiş
erken bahar dallarının tam yanına
mazi denilen
geç[me]mişin izlerini
dizlerimde uyutup,
dünya kalabalığının içinde olduğumu
kimselere söylemiyorum..

uzak yerler de,
düşlerin ekilip
hasat edilmediği yerler var, bilirim.
posta kutusuna atılmadan
dilin ucunda eriyen
kelimelerin varlığını bildiğim gibi...
turuncu akşamlara müteakip
grisi siyaha çalan gok sığınağının içine,
anasonlu zifir şiirlerden
hendekler kazıp, siner ruhum şimdi
en derine..
bir iki mısra beni vursun
ki, dalıp
ereyim düş'lüğüme...⚘
....özlem/
ağustos/yedi