Geçkin Şiiri - Kağan İşçen

gece süzgün
geçkin sevdalar deminde
ağlıyor içimiz...

bizden geriye
sıtmalı sevdalar kalır
usta
bir de her şeyi yutan zaman
yani kör sağır
dilsiz tanrısı acımasızlığın...

diyelim de
kırık kalp bohçalarımızı
diksinler başlarımıza
mezar taşı yerine
yani aşklarımızın adını
ki
bitimsiz yolar ağrıtmasın başını
bizden sonraki
sonrasızların...

ömür bir çocukluk anısından arta
bir çift göze harcanmak değil mi ki
usta...

şimdi elimiz kolumuz bağlı
toprağın tadında karar kıldık
ayrılığı kanıksadık
çıkamadık içinden aşk denizinin
çakıldık yalnızlık uçurumunun
kör noktasına...

ama olsun
umudumuz
sevdamızın alınteri be usta
biz yaşamamış gibi
ölmedik hiç
ölürcesine karşısındaydık
yalan zamanların...
sevdik çünkü...
sevdik be usta...