Gecikmeler üzerine kurulu yaşamım
Hep bir yerlere yetişmek için çırpınırım
Ama yolun sonunda her zaman geç kalmışımdır
Denizi son kez görmek isterim,
Gemiyi kaçırırım...
Tam gemiyi yakaladım derken
Martıları kaçırırım...
Güneşi unuturum akşam olur.
Onu yakalamak uğruna bir ömrü ve bir yüreği çürütürüm
Ama yolun solunda sadece cam kırıkları kalır elimde
Gözyaşlarım akar,
Ve kurur
Günler doğar
Ve akşam olur
Bir bebek doğar ve babası doğumuna geç kalır...
Bir anne sitem eder
Öfkelenir, öfkesi diner
Ellerin yarası geçer veya izi kalır
Ama her masal gibi tüm o hüzünler ve yine tüm mutluluklar bir gün biter
Peki geride ne kalır?
Kayıt Tarihi : 12.2.2025 18:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!