Geceyim Ben... Şiiri - Nihan Demirel

Bir günün aydınlığında;
Kayboluş,
Bir gecenin karanlığında;
Doğuştur…;
Aşkım….

Yağmur; güne yağar…,
Geceye fısıldar…

Uzak…;
Giderken bırakılan;
Gülümseme…,
Güne saklanır…
Geceye ağlar…

Damlası mıdır günün; aydınlık…,
Boğarken huzuru…
Yoksa…;
Beklenen huzurun bedeni;
Gece…,
Fısıldar mı müziğini…

Gecenin
Saçları; buğu dokunur,
Gözleri; uzağı görür yalnız….
Dokunur yağmur,
Serin tenine, gecenin…

Geceyim ben…;
Duruluğuyla,
Huzuruyla nefesin…;
Geceyim…

Geceyim ben…;
Tortusuyla hüznün…

Güne doğmak için,
Besleyen nefesi;
Gece….

Ve…
Her huzur;
Geceye gebe….

05/01/2003