Gecesiz Kalsın Şehir Şiiri - Neşe Ersoy

GECESİZ KALSIN ŞEHİR

Küflü duvara asılı
yıldızın erittiği bulut
uzak bir ilkyaz anısı geçiyor
elimden, ...uçuyor son yaz

titreyen karcılın ürkek çığlığı
giriyor koynuma, her soluk alışım
ibreti yineliyor

umutlarımı boğazlıyor bu şehir
geceye yükleniyor bütün günahlar
sabır fiili erteleniyor tümcelerden
örümcek bağlıyor sevginin teni
kuytulardan lanet fışkırıyor, gözyaşı
ben miyim yürekli
bir ben miyim, ya da yüreksiz.

seni bekliyorum ey ışık
menekşe kokuları getir bana
altın başakları
ışıltılı damlalarımı, kana kana
sevdamı getir upuzak geçmişten
katıksız tebessüm dudaklarıma

ey ışık
vur gecenin boynunu kıldan ince
gecikmiştir bu infaz, bu şehire