Gecenin kalbine sakladin beni
"Geceye sığındım; çünkü gündüzde herkesin sesi vardı ama kimsenin yüreği yoktu. Karanlıkta öğrendim ki en derin yalnızlık, bir kalabalığın ortasında susan kalptir. Sessizlik dediğin, sustuğunu sananların değil; içinde her gece bin kere ölenlerin feryadıdır. Ve anladım… Bazı ayrılıklar kelimeye bile ihtiyaç duymaz; sadece bir göz kırpışında, bir nefesin sızısında, bir kalbin titreyen son çırpınışında saklıdır. Kimse görmez, ama insan tam da o anda dağılır, kimseye belli etmeden…"
Mehmet bildir
07.07.2024
Kayıt Tarihi : 7.7.2025 06:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!