Zorunda kalıp da çevirdiğin yaprakların arasında
Bir dünya da yatar Araf'tan baktığın mahlukat da
Parıltılı maskeleriyle hınzırlar kararken kartları
Dürtmeyi huy edinmiş parmaklarının arasında
Görürsün anca duyulamayan şarkılarında
Nasılda akışkanmış senin hayallerinin farkı
Son kez attığın bakışlarını çalandır en ısrarcı olan
Duyduğun son sözdür aklına paslı demirini atan
Kopan soluk parçalar niyeyse hep kifayetsiz
Kafanda esen ara sokaklar niyeyse hep yetersiz
Akan yağmurun suyu bile yakıyorsa bundan sonra
Neyine kalmış açan güneşin sessizliğinde arınmak
Kayıt Tarihi : 8.7.2025 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!