Gecenin Bir Vakti Gelen Ayrılık

Gecenin Bir Vakti Gelen Ayrılık

Gecenin bir vakti
Düşüyorsun yine aklıma
Uykularımı bölen düşlerle
Kalkıyorum yatağımdan

Yıldızlar gökyüzünü çoktan terk etmiş
Güller solmuş, aşklar bitmiş
Seni seviyorum diyen diller bile
Yalan söylemiş

Sevgi kalmamış
Aşk bu şehri terk etmiş
Tıpkı beni terk ettiğin gibi

Sabahı beklemiyorum artık
Seni özlemiyorum da
Öylece susuyorum
Gecenin bir vaktin de

Gözlerime yaşlar doluyordu
Ama ağlamıyorudum
Belki de vakti gelmişti ayrılıkların

Gecenin bir vakti
Çekip gitmek gerekti, sessizce
Yüreğimi kanatırcasına
Ne var, ne yoksa yaşama dair
Hepsini yakarcasına
Belki de bir mavzer gibi patlarcasına
Çekip gitmek gerekti

Bütün umutları öylece unutarak
Ve yaşanmışlığı
Sararmış sayfalar da bırakarak
Solan güllerin yalnızlığın da
Ve yüreğime saplanan bir boşlukta
Kalbinden, avuçlarına damlayan kanlar gibi
Çekip gitmek gerekti
Gecenin bir vakti

Son yolcu bendim bu şehir de
Sevdam saklı kalsın
Şu karanlık yerde
Senden kalan ne varsa
Atıyorum ateşe
Üşüyen ellerimi
Ayrılıktan buz kesmiş yüreğimi
Isıtıyorum, bu şehri terk ederken

Son yolcu bendim bu şehir de
Vakti gelmişti ayrılıkların
Gecenin bir vakti

31.12.2008
02:17

Atilla Kızılkaya
Kayıt Tarihi : 6.1.2009 20:13:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Atilla Kızılkaya