Gecenin ayazına bürünüyor her nefes

sabahlar çekip gitti eşkalsiz bilip yüreğimden
amansız bir eşkıya yürüyüp gitti varoşlarından
yağmurun yağışına ne çok alıştım her defasında
yitikliği kadar eskiydi içimdeki bitmek bilmeyen savaş
gün bitti
ince yorgunluğu kaldı ayrılıkların
çoğaldı onca gözyaşı
ve de kızıla çalan güneşin kırılgan hevesi

tek ayak üstüne cezaya kalacağı bir yer değildi
telaşla yaşadığım yarım yamalak sorgular
eskimiyor artık içimdeki küçük yaralar
sızıyor yeniden rengi bilinmeyen acılar
sancısı bedene vuruyor
beti benzi solduruyor
adı bilinmeyen yağmurlar hükümsüz
çöle düşen damlalardan ayaz akıyor içime
terk edilen düşler kadar soğuk
suskunum

en çok ihtiyaç duyulan zamanlarda unutuldum
yerinde bulamadığım herkesi unuttum bende
bir türlü karşılaşamadığım kendimi unuttum
hıfzımda yanıp sönen isimleri unuttum
hazan düşüyor mevsimlere şimdi
izler bırakıyor ardında
adı bir ateş, bir rüzgar ve nefret
bin sözcüğe feda kaybettiğim renkler
tekrar tekrar duvarda dağılan bensizlik
hazin bir yüz bazen
bazen azap ve zindan

takılıyor dikenli tellere yalnızlığım
esmer , kumral
ele avuca sığmıyor
gecenin ayazına bürünüyor her nefes
uyku tahsil etmek için seferber oluyor gecenin saatleri
her şey yeni baştan
gecikmiş arzularda biriken sessizlik
yeni baştan
bir köşeye saklanmış her şey uykusuz
üstümü örtecek kaç gecem var daha
kırılan bir yüreğin tam ortasından geçecek
bu kodeste bana gardiyan olacak kaç vakit

eyvah …
sayılamayacak kadar çok günahlar biriktirdim
imdadıma yetişiyor ah etmelerim
hazin akıbetlere yolcuyum ne zamandan beri
asa ile yarılan denizin en dibine çekilmeden önce
akla ziyan isyanlardayım
bin kere hüsranlardayım
evet, billahi avareyim
bu hicrin son kuytusunda

derdü belalardan öğrendim
lezzet ne imiş,
izzet ne imiş
şikayet ne imiş
aklı izanımı alıp beni hicrana saldılar
içimde bir zillet bir rezalet dönem
kalbi ihtilal devrindeyim
iptale uğruyor hayallerim

bana mükellefiyet yüklüyorlar sadece
ziyadeleşiyor mesuliyetim
kahrın sırrına vakıf
tanıdık bir kıyıya yanaşıyor düşünceler
ulaşılan son durak zulmet
ne kadar da yürek burkutucu
ta ezelden

redfer