06 Ekim 1969- Ankara
Rüzgâr az önce yine adını fısıldadı,
Karla karışık yağmur gözlerimde ağladı,
Onu düşündüm yine, nefes gibi yakındı,
Benden bile kıskandı geceler yasakladı.
Ateşten bir gömlekti gözleri bana tuzak,
Çıplak ruhuma sardım teni yine de uzak,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.