Gecekondu Çocukları Şiiri - Burhan Güler

Gecekondularda büyüdüm
Tozlu,çukurlu yollarda,
Umut aradım.
Teneke saksılar içinde
Çiçeklerimiz vardı,boy,boy
Umutlarımız vardı, gecekondularda
Yemyeşil,masmavi umutlarımız.
O umutlar ki,hiç yeşermeyen...
Geceleri, seyre dalardım decekonduları
Altalta,üstüste ve içiçeydiler
O kadar sıcak,kardeştiler.
Çocukları vardı,gecekonduların,
Onlar kadar sıcak,
ve...
Onlar kadar kardeştiler
içiçe ve eleleydiler
Umut salarlardı,
Her bir yana
Kavgasmız vardı,gecekondularda
Ekmek,sevgi uğruna
Biz gecekondu çocuklarıyız...
Mezopotamya dan,
Brezilya,ya uzanır soyumuz.
Umutlarımız tenimiz kadar esmer,amma temiz
Biz gecekondu çocuklarıyız.

(istanbul/2001)