Gece Yazarım Şiiri - Kadir Görkem

Gece yazarım ben,güneşin tebessümünü görmeden.
Karanlıkta yazarım kuytuda size zindan görünende yazarım.
Kahrolmuş sayılmaz zaten ayda,yıldızlar giriyor onunda kanına.
Bazen onlara bile katlanamam gözlerimi kör ederde yazarım.

Ne yazarım neden yazarım ben canım ne isterse onu yazarım bazen seni bazen beni kısacası ben bizi yazarım.
Sefaleti bitmeyen namert savaşı yazarım.
Son oğlunu savaşta kaybetmiş annenin gözündeki o son yaşı yazarım.
Elinde kalan son ekmeğini arkadaşıyla paylaşan çocuğun merhametini yazarım.
O hengâmede babasını arayan ana kuzusunun içindeki umudu,enkazın altından kardeşini çıkarmaya çalışan yiğidin azmini yazarım.
Ben,kimse duymadan ölen o bebeklerin sessizliğini yazarım.

Ben senin içindeki vicdanı,kararmış kalbini,umursamaz hallerini yazarım.
Bazende kendi çaresizliğimi yazarım.
Ben,mahşer günü hesap verecek o hainleri yazarım.