Dert Sarmaşığı Şiiri - Kadir Görkem

Çevreler insanı tohumunu yaptıklarıyla ektiği dert sarmaşığı
Sonra zor olur yaşarken bir yandan da sırtında onu taşımak
İnan,ölüm dahamı kolay olurdu diye sorgularsın an gelir.
Ortadan kaldırıcak olan yine tohumunu kendi eliyle ekmiş olan kişidir.

Hem dertsiz baş mı olurmuş,her derdin devası var sözüde büyük yalandır zaten.
Kiminin borcu,kiminin sevdiği kaybı yoktur çoğunun devası
hepsi gün gün zaman geçtikçe unutulur
Ozaman her derdin devası zamandır demek doğru mudur

Zayıf insan yürürken yorulur,güçlüyü koşarken birtek nefsi durdurur.
Önemli olan sarmaşığı ilk kimin kestiğidir
Yani zamanı kimin verimli kullanıp karanlık geçmişi hafızasından sildiğidir
Kim bilir belki zayıf ayağa kalkıp güçlüye yetişir,dertliye umut verir.

Herşeye rağmen kalk ayağa güçlüyle açma arandaki farkı.
Unut gitsin kes sırtına yük olan köklü sarmaşığı
Dertlerinde sığın Rabbine hepsinde ara bir hayır
Ne demiş Yunus Emre derdi dünya olanın dünya kadar derdi vardır...