Gece Ve Deniz Şiiri - Hakan Karali

(Tuval)

Siyah acılar bırakıyordu dalgalar
Gönül kıyılarına...
Hayatla kumar oynamak gerekiyordu
Mutlu olmak adına...

Gece ve Deniz
Varını yoğunu yatırmıştı aşka
Bir deste intihar dağıtıldı ellerine
Umuda yelken açmayı
Yaşamdan zevk almayı kaybettiler önce

Rest çekmişti Hayat
Son elde
Aşkı da ellerinden alacaktı ki
Son koz olarak masaya maviyi sürdü deniz
Yıldızları koydu ortaya gece

(Siyah)

Bir mutlu gün yaşat bana
Yoksa “YAŞADIN MI? ” diye sorduğunda
“Evet“ derken
Utanırım Tanrının yüzüne bakmaya

İşte, böyle sesleniyordum hayata
Bir kuşun kanadından düşmüştü umudum
Şarkılar bile siyaha boyanacaktı ki
Onu buldum

(Mavi)

Neye yorarsan yor sözümü
Zorla’yama’dın beni kalbine (!)

İşte, böyle sesleniyordum aşka
Hep yamalı aşklar çıktı karşıma
Ayın yakamozunda boğuldu umudum
Gözümdeki mavi bile buz tutuyordu ki
Onu buldum

(Siyah ve Mavi)

İki yüreği harmanlamaktır
İki rengi karıştırmak

Güneş battığında başlar
Gece ve denizin aşkı
Lacivert rengi...

Hakan Karali & Hale Karagöz
Gece & Deniz